eindstation Rome? ...............Siena!
Door: wmontis
Blijf op de hoogte en volg Wim
20 Augustus 2011 | Italië, Rome
Het verstand heeft gewonnen van het hart.
Gisteren was de 21e dag van onze tocht. Onze taktiek was vanwege de omstandigheden drastisch veranderd. om 05.00 opstaan om zo om 06.00 te vertrekken bij het opkomend daglicht en een nog lage temperatuur. Met nog 380 km te gaan en 4 of uiterlijk 5 mogelijke fietsdagen betekende dit dat we gemiddeld minimaal 80 km per dag moesten fietsen. We hadden al zo'n 1800 km gefietst en het einde naderde. Maar we hadden ook al enkele zeer zware dagen achter de rug waarin de hoge temperatuur in combinatie met het parcour moordend was en ons telkens dwong eerder te stoppen als gepland. Ook op de dag van gisteren liep de temperatuur gestaag op na om 08.30 al rond de 30 graden. Om 12.00 stond deze al over de 40 graden. Het parcour was zoals de afgelopen dagen golvend met telkens weer kleine of grote klimmen varierend van 3 tot wel eens 14%. Nu moet je snappen dat elke klim hoger dan 7% standaard een looptraject is voor ons. Gewoon te stijl voor onze fietsen die ook nog eens extra beladen zijn. En lopen in de felle zon, soms wel eens 3 of 4 km met die temperaturen is slopend en dodelijk. Gisteren reden we dus om 06.00 weg met goede moed en gesterkt door de nog aangename temperatuur. Het tempo lag laag mede door de loopstukken en dus de km-stand liep maar langzaam omhoog. Om 09.00 zaten we nog niet op de 30 km, hetgeen bij een te moeten rijden van min. 80 km natuurlijk geen goede start is. Tot overmaat van ramp krijg je dan een lekke band (nr. 2 van Frans) hetgeen ook nog kan gebeuren natuurlijk. Om 13.00 zaten we op 50 km en de pijp was leeg, van beide. De temperatuur was allang boven de 40 graden en dus niet verstandig om verder te gaan fietsen. 7 uur onderweg en pas 50 km in een helshitte terwijl je er nog zeker 50 km bij wil. En de vooruitzichten van het weer als wel van het parcour zou voor elke komende dag hetzelfde zijn. Wat nu? Doorgaan totdat een van ons beide erbij neer valt, en dat zat er gewoon aan te komen. Onze conclusie was dat in deze omstandigheden en in het tijdsbestek dat we nog hadden het onmogelijk zou zijn op tijd in Rome te arriveren, en dat de huidige omstandigheden niet te overwinnen zijn, niet voor ons maar volgens ons voor niemand. En dan gaat onze gedachte even naar het amsterdamse gezinnetje dat we enkele dagen geleden nog geholpen hebben met het 3e boekje. Als dat maar goed gaat en zij geen risico's gaan nemen met die kleine kinderen. Voor ons was het duidelijk. Hier, midden op misschien wel 1 van de mooiste plaatsen in Toscane (de route is trouwens prachtig) besloten we te stoppen. Onze gezondheid staat voorop en juist deze stond op het spel. Met pijn in het hart zaten we daar dan. Geweldig uitzicht, op een picknikbankje 20 km voor Siena. Verslagen door de omstandigheden. Opties als s'nachts fietsen of langs de kust of er langer over doen waren geen opties. Onze taktiek van vroeg starten en s'avonds ook nog fietsen werkte voor ons ook niet. In een wurggreep zaten we. Uiteindelijk zijn we doorgefietst naar Siena, richting station. Eenmaal daar aangekomen keken we elkaar nog een keer aan, doodmoe, bezweet van top tot teen en alsmaar denkend aan misschien nog een mogelijkheid om onze tocht toch nog te kunnen volbrengen. Maar die mogelijkheid was en is er gewoon niet. Onmogelijk en onmenselijk. Met tranen in de ogen vraag ik aan de kassier wat een ticket naar Rome kost, met fiets.
En daar sta je dan, perron 3 wachtend op je 1e trein. Dit was niet gepland, dit was niet verwacht, dit was niet gehoopt, dit was niet gegund. Nu, 24 uur later zitten we dan in Rome. De treinreis verliep op z'n italiaans, en daar had Frans nogal moeite mee. Laten we dan toch maar even genieten van Rome, zegt Frans. Maar dit voelt natuurlijk niet echt als genieten. Rome is een geweldige stad en hier fietsend binnen komen zou natuurlijk een enorme kick hebben gegeven. Maar het mocht niet zo zijn. Zo dichtbij en toch zo ver weg. Ooit zal de teleurstelling kleiner worden en zullen de 1864,4 km die we al gefietst hadden ons een goed gevoel geven, maar nu nog even niet. Het werd dus niet Rome maar Siena, ach ja, live goes on.
We willen iedereen bedanken die ons gesteund hebben, thuis maar ook onderweg. Het was een heel avontuur met alles erop en eraan.
We zijn gekomen, we hebben gezien maar we hebben niet overwonnen.
Betreffende de afronding omtrent de inzameling zal er nog een datum gepland worden om dit af te ronden. Te zijner tijd zal dit bekend gemaakt worden en is een ieder van harte welkom.
Frans en Wim
Gisteren was de 21e dag van onze tocht. Onze taktiek was vanwege de omstandigheden drastisch veranderd. om 05.00 opstaan om zo om 06.00 te vertrekken bij het opkomend daglicht en een nog lage temperatuur. Met nog 380 km te gaan en 4 of uiterlijk 5 mogelijke fietsdagen betekende dit dat we gemiddeld minimaal 80 km per dag moesten fietsen. We hadden al zo'n 1800 km gefietst en het einde naderde. Maar we hadden ook al enkele zeer zware dagen achter de rug waarin de hoge temperatuur in combinatie met het parcour moordend was en ons telkens dwong eerder te stoppen als gepland. Ook op de dag van gisteren liep de temperatuur gestaag op na om 08.30 al rond de 30 graden. Om 12.00 stond deze al over de 40 graden. Het parcour was zoals de afgelopen dagen golvend met telkens weer kleine of grote klimmen varierend van 3 tot wel eens 14%. Nu moet je snappen dat elke klim hoger dan 7% standaard een looptraject is voor ons. Gewoon te stijl voor onze fietsen die ook nog eens extra beladen zijn. En lopen in de felle zon, soms wel eens 3 of 4 km met die temperaturen is slopend en dodelijk. Gisteren reden we dus om 06.00 weg met goede moed en gesterkt door de nog aangename temperatuur. Het tempo lag laag mede door de loopstukken en dus de km-stand liep maar langzaam omhoog. Om 09.00 zaten we nog niet op de 30 km, hetgeen bij een te moeten rijden van min. 80 km natuurlijk geen goede start is. Tot overmaat van ramp krijg je dan een lekke band (nr. 2 van Frans) hetgeen ook nog kan gebeuren natuurlijk. Om 13.00 zaten we op 50 km en de pijp was leeg, van beide. De temperatuur was allang boven de 40 graden en dus niet verstandig om verder te gaan fietsen. 7 uur onderweg en pas 50 km in een helshitte terwijl je er nog zeker 50 km bij wil. En de vooruitzichten van het weer als wel van het parcour zou voor elke komende dag hetzelfde zijn. Wat nu? Doorgaan totdat een van ons beide erbij neer valt, en dat zat er gewoon aan te komen. Onze conclusie was dat in deze omstandigheden en in het tijdsbestek dat we nog hadden het onmogelijk zou zijn op tijd in Rome te arriveren, en dat de huidige omstandigheden niet te overwinnen zijn, niet voor ons maar volgens ons voor niemand. En dan gaat onze gedachte even naar het amsterdamse gezinnetje dat we enkele dagen geleden nog geholpen hebben met het 3e boekje. Als dat maar goed gaat en zij geen risico's gaan nemen met die kleine kinderen. Voor ons was het duidelijk. Hier, midden op misschien wel 1 van de mooiste plaatsen in Toscane (de route is trouwens prachtig) besloten we te stoppen. Onze gezondheid staat voorop en juist deze stond op het spel. Met pijn in het hart zaten we daar dan. Geweldig uitzicht, op een picknikbankje 20 km voor Siena. Verslagen door de omstandigheden. Opties als s'nachts fietsen of langs de kust of er langer over doen waren geen opties. Onze taktiek van vroeg starten en s'avonds ook nog fietsen werkte voor ons ook niet. In een wurggreep zaten we. Uiteindelijk zijn we doorgefietst naar Siena, richting station. Eenmaal daar aangekomen keken we elkaar nog een keer aan, doodmoe, bezweet van top tot teen en alsmaar denkend aan misschien nog een mogelijkheid om onze tocht toch nog te kunnen volbrengen. Maar die mogelijkheid was en is er gewoon niet. Onmogelijk en onmenselijk. Met tranen in de ogen vraag ik aan de kassier wat een ticket naar Rome kost, met fiets.
En daar sta je dan, perron 3 wachtend op je 1e trein. Dit was niet gepland, dit was niet verwacht, dit was niet gehoopt, dit was niet gegund. Nu, 24 uur later zitten we dan in Rome. De treinreis verliep op z'n italiaans, en daar had Frans nogal moeite mee. Laten we dan toch maar even genieten van Rome, zegt Frans. Maar dit voelt natuurlijk niet echt als genieten. Rome is een geweldige stad en hier fietsend binnen komen zou natuurlijk een enorme kick hebben gegeven. Maar het mocht niet zo zijn. Zo dichtbij en toch zo ver weg. Ooit zal de teleurstelling kleiner worden en zullen de 1864,4 km die we al gefietst hadden ons een goed gevoel geven, maar nu nog even niet. Het werd dus niet Rome maar Siena, ach ja, live goes on.
We willen iedereen bedanken die ons gesteund hebben, thuis maar ook onderweg. Het was een heel avontuur met alles erop en eraan.
We zijn gekomen, we hebben gezien maar we hebben niet overwonnen.
Betreffende de afronding omtrent de inzameling zal er nog een datum gepland worden om dit af te ronden. Te zijner tijd zal dit bekend gemaakt worden en is een ieder van harte welkom.
Frans en Wim
-
20 Augustus 2011 - 15:46
Victoria:
Voor ons hebben jullie WEL overwonnen!!!!! Goed en verstandig besluit. Soms moet je je verstand boven je hart laten gaan om verder te komen..hoeveel pijn dat soms ook kost.En wat een ander er ook van mag vinden.
Dikke pluim voor jullie beide en nu even lekker bijkomen en genieten van geweldig Rome. Allebei dik verdient.Doe ze de groeten daar in Rome en neem er vanavond maar één ;)
Dikke knuf van de jongens en Pim en een kusje van je zusje/nichtje -
20 Augustus 2011 - 16:08
Sjaan:
hallo jongens .
jullie hebben het goed gedaan laten ze het maar eens na doen.
ondanks dat jullie tegen slagen hadden pech met de fiets en de stres en verdriet het was voor jullie niet gemakelyk onder die omstandig heden te fietsen jullie zyn wel op de proef gesteld .
en daarom weet ik zeker dat jullie een grote pluim van boven krygen .
en je zult merken dat je op een of andermenier er voor beloond word .
geniet nu en denk even aan jullie zelf.
en laat je goede humer niet verpesten
want het is toch nooit goed .
wim een dikke knuf van my .
en frans jy ook hoor.hahaha
gr. en neem een dubbelen borrel voor my.proost jongens genieten he .
doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii -
20 Augustus 2011 - 17:09
Kees:
jullie hebben groot gelijk, denk aan je gezondheid, jullie hebben zo wie zo een top prestatie geleverd, nou kom in ieder geval gezond en heel thuis .gr kees anita en djino -
20 Augustus 2011 - 17:22
Camilla:
Hallo Wim en Frans,
Soms is het erkennen van een grens een grotere everwinning dan de grens overgaan. Ik vind dat jullie een geweldige prestatie hebben geleverd. Petje af.
Groet,
Camilla
-
20 Augustus 2011 - 17:30
L.j:
hoi frans en wim,jammer dat het niet meer ging , maar ja je gezondheid gaat toch voor op.
ps dennis en ik wilde de 380 km wel even gaan FIETSEN hoor.
gr. l.j ria dennis. -
20 Augustus 2011 - 17:50
Janny En Thies:
hoi frans en wim jammer maar toch gefeliciteerd jullie hebben een hele verstandige beslissing genomen je gezondheid gaat boven alles. Geniet maar van rome en kom maar lekker bij. en voor alle 2 een hele grote pluim hebben jullie egg dubbel en dik verdiend .wij zijn egg super trots op jullie. wij wensen jullie een veilige terugreis. en alvast een WELKOM THUIS voor als jullie weer in nijmegen zijn hahaha. groetjes janny en thies xxxx -
20 Augustus 2011 - 18:04
Hallo Luitjes .:
2100 min 1869 kilometers is volgens my .
nog 230 dus leo hoef jy ma 230 te fietsen scheelt toch 150 kilometers .
dus leo ga ja gang.je heb tot woensdag de tyd. het is voor de goede doel .
gr .sjaan -
20 Augustus 2011 - 18:13
Petra Montis:
Verstandig besluit, maar toch petje af voor jullie, jullie hebben je best gedaan,
ik weet zeker dat jullie dit niet gewild hebben, want jullie zijn doorzetters, maar jullie hadden geen keus.
Gezondheid gaat boven alles, en wij willen jullie weer gezond en wel thuis.
Nog veel plezier in ROME
Tot woensdag Dikke Kus van peet -
20 Augustus 2011 - 18:21
Victoria:
@ LEO
haha begin maar vast naar Weeze te fietsen, kun je ze daar welkom heten.
@ MA
EEN GROTE PLUIM? JA minstens met een dikke vette aureool, die hebben jullie dik en dubbel verdiend.
@ WIm en Frans.
Hoofd omhoog, schouders naar achteren,adem in en jullie mogen ontzettend trots op jezelf zijn, al voelen jullie dat NU misschien nog niet. kusje v je zusje/ nichtje -
20 Augustus 2011 - 19:06
Marian Groenewald:
Hey toppers, ik snap het gevoel van jullie!
Maar het is echt een hele goede prestatie, chapeau!!!
Je mag echt trots zijn op jezelf, en goed wat jullie besloten hebben!
Gezondheid gaat voor alles!
Jullie kunnen in mei naar de ARENA, als 4de en 5de topperrrrrrrr!
Liefs van Marian XXX -
20 Augustus 2011 - 19:20
Janine:
DIKKE DIKKE PROFICIAT !!!
'het verstand heeft gewonnen van het hart'....zo hoort het !
Er zijn vele wegen die naar Rome leiden (ook spoorwegen)
Ik vond het zeer fijn en boeiend jullie te volgen via deze weg. -
20 Augustus 2011 - 20:44
Henk Gerrits:
Hoi Wim en Frans,
Een moedige maar verstandig besluit om te stoppen....
Je kunt er vrede mee hebben omdat je alles op alles gezet en verwogen hebt om de tocht door door te zetten(s'nachts rijden eerder starten e,d) maar je weet we hebben niks te vertellen over de invloeden van buiten af Zon,Regen,storm en noem maar op gaan zijn eigen gangetje gelukkig maar want ik moet er niet aan denken dat we daar ook invloed op zouden kunnen hebben.
Het blijft natuurlijk zuur voor jullie dat kan ik me goed voorstellen.
maar kijk terug op de dingen die wel gelukt zijn en de momenten die jullie met elkaar beleefd hebben.
deze herinneringen zijn GOUD waard,vele mensen (waar onder ik tenzij ik met de scooter mee mag)doen jullie dit niet na...
Rest mij om te zeggen dat ik trots ben op jullie en diep respect heb.
Ik kan me voorstellen dat het een moeilijke maar wel een super verstandige besluit was om te stoppen .
tot binnen kort en GENIET samen nog even in het mooie Rome.
je vriend Henk -
20 Augustus 2011 - 22:13
Carel Van Wendel :
Hallo allebei,
Heb jullie verslag gelezen, ik weet hoe jullie je voelen.
Zie het aub. NIET als een nederlaag.
Zelf heb ik vorig jaar een gedeelte van de route gereden tot aan Verona, met temperaturen tot 41 gr.
Ik weet wat jullie doorgemaakt hebben, en alleen mensen die de route gereden hebben weten wat voor een prestatie dat jullie geleverd hebben.
Eenmaal thuis gaan jullie je prestatie vanzelf weer waarderen
Groet, Carel van Wendel de Joode
-
21 Augustus 2011 - 06:42
Katalin:
Sommige zaken heb je niet in de hand.
Jammer. Maar goede beslissing.
Over 4 weken hoop ik dat het daar minder warm is. Anders zie ik ons eenzelfde beslissing nemen. Dank voor jullie verslag. Over een week zitten wij ook op de fiets. Zeer in de stemming gekomen door jullie avonturen. Goede thuisreis jullie. Groet,
Katalin -
21 Augustus 2011 - 07:44
Bettina :
hoi wim en frans
Het is wel niet het eind station maar wel bijna en dat doen wij jullie niet naar dat moeten jullie wel onthouden.Wij hier thuis vonden het leuk om jullie te volgen en er over te praten.Tot snel en dan kan jij ons veel meer vertellen.
Groetjes rene bettina en een dikke knuf van Bruce -
21 Augustus 2011 - 08:19
Hans :
ben al moe van jullie reisverslag en van het volgen laat staan dat ik het zou moeten fietsen knap gedaan jongens volgend jaar ga ik en henk mee op de scooter hahaha -
21 Augustus 2011 - 08:40
Hans En Angela :
Ondanks alle tegenslagen die jullie gehad hebben jullie toch ruim 1800 km gefietst. Onder deze omstandigheden een super prestatie. Ik snap wel dat dit niet is gegaan zoals jullie je voorgesteld hadden. Maar jullie hoeven je nergens voor te schamen en kunnen met opgeheven hoofd terugkeren. Het voordeel is dat je nu nog een paar dagen lekker van Rome kan gaan genieten en dat moeten jullie zeker doen. Voor ons hebben jullie je doel gewoon gehaald.
Super!!!!!!
Grtjs hans en angela van dalen -
21 Augustus 2011 - 16:02
Dirk Onor:
Binnen hoeveel dagen kunnen jullie mijn donaties terugstorten ? -
21 Augustus 2011 - 20:49
Patrick :
hoi frans en wim , ik vind fantatisch wat jullie gedaan hoor . doe het zeker niet na en met mijn nog heel veel mensen .
klasse hoor !!! -
21 Augustus 2011 - 21:03
Rob:
Als je dat overwinnaars gevoel in je hebt is het altijd jammer dat je het niet gehaald hebt, maar er zijn grenzen en Frans en Wim julie hebben de goede beslissing genomen. Respect en VINCITORE voor jullie beide. Ciao Rob. -
22 Augustus 2011 - 14:39
Marc En Gaby Belgie:
Dikke proficiat voor Frans en Wim
Wij zitten nu in Verona (38 gr), wij weten waarover jullie spreken. Hebbben tussenstop gemaakt aan gardameer en wachten nu in verona tot onze vlucht op donderdag 25/8
Jullie waren toffe gasten en we hebben goeie herinneringen aan jullie.
camping verona is inderdaad zwijnestal! groetjes -
23 Augustus 2011 - 17:39
Luca Van Eldik:
hallo wim
jluilh;lh8'j/,mb ,v,.v m, hgtiugjgjhgyjgbnbh,lhlg kom je morgen weer terug lóíhkmjjhm
l.lj/jlhjkyuhujhjyikokhh,mkjgjlnkmkg,
km onb b gtkkulvkvg,kgklvbg,vmmv.,[
groetjes lucaaaa -
24 Augustus 2011 - 12:25
Sjaan .:
hallo frans en wim .
vandaag is het jullie thuis koms.
24aug2011.
jullie zyn voor my de kampioenne.
ik hoop dat jullie veel op gehaald hebben voor het goede doel .
er zyn heeeeeeeeeeel veel mensen trots op jullie en vooral je pa /opa zeker weten.
ik ben aappen trots op myn zoon en broer.
een dikke pluim.
jongens en hou die fyne tyd samen ondanks dat het ook zwaar en moeilyk was in je gedachten want die neemt niemand jullie meer af .
liefs en tot gauw.
ma/zus ......... -
24 Augustus 2011 - 15:09
Petra Montis:
Hai mannen eindelijk is het zover
vanavond om 19.30 de lucht in vanuit ROME
en dan weer terug naar Weeze
landen om 21.40 dan de spullen pakken, de fiets op, en terug fietsen naar huis (ha ha ha)
Tot vanavond -
24 Augustus 2011 - 20:01
Luis:
Hey Wim en Frans,
Jammer dat jullie het einde niet gehaald hebben, maar 1864,4 km is ook een super prestatie. Met zoveel km op de teller had je zeker in Santander (Spanje) kunnen zitten (kan ik je aanraden). En ook al had je Rome gehaald, die paus is er hem ook al uitgeknepen (Madrid). Kun je hem niet kwalijk nemen!!
Gelukkig komen jullie gezond weer terug. Groetjes luis
p.s
-
24 Augustus 2011 - 20:04
P.s.:
Misschien kunnen we over een tijdje met een grote omweg (300/400 km) naar Pinokkio fietsen en een pizza eten!! -
26 Augustus 2011 - 20:40
Ernst En Herma:
We snappen dat jullie nog niet blij waren, maar wat een prestatie. Niet niks hoor.
Gefeliciteerd en groetjes van ons.
Rust lekker uit.
-
07 September 2011 - 12:30
Monique Chompff:
Hallo jullie twee, jullie kennen mij niet maar via google"fietsen naar rome"ben ik op jullie site terecht gekomen. We hebben elkaar wellicht onderweg ergens tussen Bolonga en Florence gezien, wij zijn nl 12 aug vertrokken uit Florence ook via de reitsma route!
Het is inderdaad een pittige route en de hitte was ondraaglijk. Het is helemaal niet erg dat jullie het laatste stuk met de trein hebben afgelegd, geen schande hoor, gezondheid en veiligheid voorop! Wij hebben in oostenrijk een deel met trein overbrugd ivm het zeer slechte weer met zeer zware windstoten, te gevaarlijk om over de weg te fietsen. Vaker naar middenlijn geblazen, dus toen ook maar besloten om een stukje te treinen aangezien wij ook rekening moesten houden met de tijd.
Dus proficiat met jullie prestatie, ik weet hoe jullie onder de hitte hebben moeten lijden ( zelfde als ons ). Groetjes Monique Chompff -
07 September 2011 - 12:33
Monique Chompff:
Nog ff erbij vermelden, wij hebben de route tegenovergesteld gefiets en zijn gisteren thuis gekomen! -
07 September 2011 - 17:40
Sjaan :
hoi monique.
knap hoor en gefeliciteerd.
zo luitjes zo lezen jullie toch dat er ook ander fietsers zyn die ook moeilyk
heden hebben wegens het weer en tyd gebrek.
ik vind het heel knap van alle fietsers
die deze tocht gemaakt hebben.
en vooral voor het goede doel.
een dikkeeeeeeeeeeee pluim .
ik sta achter jullie als fietser .
maar nog meer als persoon.
jullie hebben deze barretocht maar mooi over wonnen .
en op naar het volgende traject . -
08 September 2011 - 21:39
John & Monique:
Dag mannen,
Wij zijn 16 augustus vertrokken van Florence naar Nederland via de Reitsma route. Misschien zijn we elkaar tegen gekomen ergens tussen Ferrara en Verona. Wie weet? Inderdaad het was een helletocht in Italie vanwege de temperaturen. Vroeg vetrekken maar dan al rond 9H00 ingehaald worden door de hitte van 32gr en oplopende in de middag naar 42-43gr. Als zelfs de Italianen klagen over de hitte dan weet je het wel. Vooral de Po-vlakte met weinig tot geen schaduw was niet meer leuk om te doen. Nu we weer thuis zijn voelen we de trots dat we deze barre tocht op ons fiets CV kunnen noteren en dat mogen jullie ook zijn: trots! -
20 September 2011 - 19:32
Rick:
Hoi Wim en Frans,
Dankzij jullie roadmap in Ferrara hebben wij het met de kindertjes helemaal tot Rome volbracht. Dank!
Als jullie het leuk vinden dan mail ik je nog wat fotos van onze avonturen. -
03 Oktober 2011 - 06:47
Kelly:
Hallo Frans en Wim,
Via Reitsma's site kwam ik op die van jullie. Leuk om jullie verslag te lezen, veel dingen heel herkenbaar. Ik heb de route ook gefietst, ongeveer 2 dagen voor jullie. Ik/wij hebben Rick en Babet met kinderen ook ontmoet, leuk! Ze vertelden dat ze boekje 3 misschien nog wilden, later hoorde we via sms dat het gelukt was! Wij reden ook de hoofdroute.
Vriendelijke groet,
Kelly Swinkels -
23 December 2011 - 13:13
Sjaan.:
hallo luitjes .
ik wil langs deze weg iedereen die wim en frans gesteunt hebben .
een fyne kerst en een goed 2012 toewensen.
gr.sjaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
